Op het randje
Als een land,
dat vol staat:
in groei en bloei
Zo voel ik mij,
als herboren.
Met nieuwe kracht,
na een koude tijd.
Na een tijd van teleurstelling,
en kwetsing keer op keer.
Totdat opeens de ommekeer kwam:
Geholpen door een mens,
Weggetrokken van een brede weg,
die makkelijk te volgen is,
maar uiteindelijk nergens naar leidt.
Een smalle weg,
die moeilijker te volgen is
maar waar je welkom geheten zult worden,
aan het eind van het pad.
Dat is de prijs die je krijgt,
voor de volharding.
En het oversteken van de kloof.
Wat is trots zonder leven?
Wat is geld zonder waar?
Vrienden zijn niet te kopen.
Maar vrienden zijn het,
die je op de weg houden,
wanneer je eigen kracht tekort schiet
Niemand vindt het eind op eigen kracht.
Alleen door genade loopt de weg.
Met genade moet je het doen.
Genade krijg je, onverdiend.
De grooste genade ooit,
kreeg je door het leven van Hem,
de enige die goed was,
en die het verdiende!
dat vol staat:
in groei en bloei
Zo voel ik mij,
als herboren.
Met nieuwe kracht,
na een koude tijd.
Na een tijd van teleurstelling,
en kwetsing keer op keer.
Totdat opeens de ommekeer kwam:
Geholpen door een mens,
Weggetrokken van een brede weg,
die makkelijk te volgen is,
maar uiteindelijk nergens naar leidt.
Een smalle weg,
die moeilijker te volgen is
maar waar je welkom geheten zult worden,
aan het eind van het pad.
Dat is de prijs die je krijgt,
voor de volharding.
En het oversteken van de kloof.
Wat is trots zonder leven?
Wat is geld zonder waar?
Vrienden zijn niet te kopen.
Maar vrienden zijn het,
die je op de weg houden,
wanneer je eigen kracht tekort schiet
Niemand vindt het eind op eigen kracht.
Alleen door genade loopt de weg.
Met genade moet je het doen.
Genade krijg je, onverdiend.
De grooste genade ooit,
kreeg je door het leven van Hem,
de enige die goed was,
en die het verdiende!
Reacties op dit gedicht
| Juntao: | Dinsdag, september 06, 2005 20:31 |
| netjes arjen..... Je verdient de waarheid, en hebt hem ook gevonden! suc6 met alles... |
|
| Hans Winter: | Donderdag, augustus 25, 2005 21:44 |
| eerst moet je weer je geliefd gevoeld hebben, vervolgens word je geroepen een vriend te wezen, die zomaar iemand liefheeft, want eerst... groetje, hans |
|
| Stennie: | Donderdag, augustus 25, 2005 21:21 |
| wow ar!!!! egt SUPER mooi!!! en idd waar! doei doei xx sten. |
|
| m@rcel: | Donderdag, augustus 25, 2005 19:23 |
| heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, augustus 25, 2005 18:42 |
| heel mooi groetjes Dirk |
|
| chocaatje: | Donderdag, augustus 25, 2005 09:54 |
| heel mooi en waar liefs mieke | |
| mienke: | Donderdag, augustus 25, 2005 09:52 |
| prachtig mooi en zo ontzettend waar! liefs mienke | |
| Raira (Ria): | Donderdag, augustus 25, 2005 09:30 |
| en zo is het laat je maar leiden door ZIJN hand een prachtig gedicht het overdenken waard liefs Ria |
|
| remie: | Donderdag, augustus 25, 2005 09:17 |
| mooi dichie...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Arriej | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||