Verdriet
Verdriet.
Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Het ene moment voel ik me goed.
En op het andere moment kan ik echt hard gaan huilen.
Iedereen denkt altijd,
Dat meisje voelt zich goed.
Maar binnenin huil ik de hele tijd.
Het verdriet kan niet weggaan.
Het overlijden van mijn hond en een jaar later mijn lieve oma.
Ik kan er echt niet meer tegen.
Als ik ’s avonds in bed lig,
Huil ik heel zachtjes zodat niemand mij kan horen.
Maar ik ken het echt niet meer.
Ik wil al het verdriet echt weg huilen.
Niemand kan mijn verdriet ooit begrijpen.
Ze zeggen altijd wel:
Shakira je moet verder met je leven.
Maar echt,
Ik kan het niet meer.
Het verdriet blijft maar komen.
Het stopt nooit.
Dat weet ik echt zeker.
Niemand kan mijn verdriet weg nemen.
Ik snap niet waarom.
Natuurlijk ben ik best wel gelukkig.
Maar binnenin kan ik echt flink instorten.
Ik kan er echt niet meer tegen.
Dat verdriet wil ik weg hebben.
Ik wil niet elke dag als ik op bed lig de hele tijd denken aan mijn liefhebbende hond en oma denken.
Ik wil niet meer in slaap vallen met tranen in mijn ogen en over mijn wangen.
Natuurlijk denkt iedereen wel aan overleden familieleden.
Maar ik elke avond.
Het verdriet blijft maar komen.
Ik kan het echt niet meer.
En het verdriet,
Zal nooit ophouden.
Ik heb dit vandaag geschreven omdat ik de pijn en verdriet niet meer kan tegen houden.
Heb tijdens dit gedicht heel veel gehuild.
Ik weet niet meer wat ik moet doen.
Het ene moment voel ik me goed.
En op het andere moment kan ik echt hard gaan huilen.
Iedereen denkt altijd,
Dat meisje voelt zich goed.
Maar binnenin huil ik de hele tijd.
Het verdriet kan niet weggaan.
Het overlijden van mijn hond en een jaar later mijn lieve oma.
Ik kan er echt niet meer tegen.
Als ik ’s avonds in bed lig,
Huil ik heel zachtjes zodat niemand mij kan horen.
Maar ik ken het echt niet meer.
Ik wil al het verdriet echt weg huilen.
Niemand kan mijn verdriet ooit begrijpen.
Ze zeggen altijd wel:
Shakira je moet verder met je leven.
Maar echt,
Ik kan het niet meer.
Het verdriet blijft maar komen.
Het stopt nooit.
Dat weet ik echt zeker.
Niemand kan mijn verdriet weg nemen.
Ik snap niet waarom.
Natuurlijk ben ik best wel gelukkig.
Maar binnenin kan ik echt flink instorten.
Ik kan er echt niet meer tegen.
Dat verdriet wil ik weg hebben.
Ik wil niet elke dag als ik op bed lig de hele tijd denken aan mijn liefhebbende hond en oma denken.
Ik wil niet meer in slaap vallen met tranen in mijn ogen en over mijn wangen.
Natuurlijk denkt iedereen wel aan overleden familieleden.
Maar ik elke avond.
Het verdriet blijft maar komen.
Ik kan het echt niet meer.
En het verdriet,
Zal nooit ophouden.
Ik heb dit vandaag geschreven omdat ik de pijn en verdriet niet meer kan tegen houden.
Heb tijdens dit gedicht heel veel gehuild.
Reacties op dit gedicht
| CraZieJGirLieJ: | Vrijdag, augustus 26, 2005 22:27 |
| ja ik wil eht allemaal wel vertellen maar iets houd me tegen ik weet niet wat het is :( ik hoop dat eht allemaal nog goed komt. dankjewel voor je reactie :) |
|
| SrHp: | Vrijdag, augustus 26, 2005 22:09 |
| vertel het aan iemand of schrijf t allemaal op zeker weten dat alles weer gOed kOmt ;) en als J ziin hebt Om erOver te prate J kan me altijd meele ;) | |
| CraZieJGirLieJ: | Vrijdag, augustus 26, 2005 18:23 |
| ik had al keer lichtpuntje, heb hem ook gepakt, maar naar een tijdje was het over :( ben blij dat ik nog vrienden heb die me soms troosten dankjewel voor je reactie :) Kus |
|
| Riann: | Vrijdag, augustus 26, 2005 18:20 |
| Kop op meid..alles lijkt nu zo somber..maar er is altijd een lichtpuntje trek je daar aan op..knuff | |
Over dit gedicht
| Auteur: lazy-shakira | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||