Vlieg, veertje
ik voel me
verderlicht
als een bang veertje
ik durf de wereld
voor geen enkele seconde
in te dwarrelen
ik voel me
klein en vergangelijk
als een donzig veertje
ik durf de stralen
van de zon
voor geen goud te vangen
ik voel me
bang en alleen
als een vergeten veertje
zal het veertje
zo gevoelig en teer
ooit weer kunnen zweven
op een dag
heel misschien
mijn verstand zegt
vlieg veertje, vlieg
maar mijn hart
is angstig
zij durft zich niet
over te geven
aan de woeste wind
alsjeblieft
help me vliegen
ik heb je nodig
~26 augustus 2005 ~
Reacties op dit gedicht
| riel: | Maandag, augustus 29, 2005 21:42 |
| Heb geen angst, vlieg dwarrel en ontdek. Je zal gedragen worden! | |
| Koene: | Zaterdag, augustus 27, 2005 17:24 |
| Ik wil je beschermen... je v~leugels geven! | |
| neznaj: | Vrijdag, augustus 26, 2005 23:32 |
| Je zult op jezelf moeten vertrouwen. Proberen, het zal zeker lukken. Groet, Han | |
| Innerchild: | Vrijdag, augustus 26, 2005 22:29 |
| ga ... vlieg ... zweef ... vertrouw ... en de wind zal je dragen ! Liefs / Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||