Met goud omlijnd
Het schuilt niet in de titel
die lokt en zachtjes ogen roept
of vraagtekens bij hoofdletters
of waar de punten worden geplaatst,
zei hij schriel en kuchte voorzichtig.
Het gaat om het beeld
dat zich rekt tussen de regels door,
zich overweldigend openvouwt
in de gekozen woorden,
hoe het nevelt in je hoofd
en in zijn vlucht je adem steelt
om vervolgens dubbel terug te geven,
de lucht met goud omlijnd.
Reacties op dit gedicht
| vivika: | Maandag, oktober 31, 2005 20:37 |
| ik heb een paar gedichtjes van je gelezen en je bent inderdaad super. klasse stuk voor stuk. liefs | |
| Het Gejefte: | Maandag, september 05, 2005 10:18 |
| ongelooflijk | |
| Oorlam: | Maandag, augustus 29, 2005 14:27 |
| ;-) magnifiek | |
| Annemieke van der Ven: | Maandag, augustus 29, 2005 13:16 |
| Wonderschoon... Annemieke |
|
| L.Bert: | Maandag, augustus 29, 2005 11:42 |
| Dit is het! Zoiets wil ik ieder uur lezen. Een gedicht!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||