(GS) Katrina
Katrina
ze raast als duizend briesende oorlogsrossen
en de wind rukt als een jaloerse vrouw
wanhopig als zou ze je willen optillen
maar het brandt eindelijk, je ziel, je hart
de levenslust aangejaagd in het oergeweld
met een kracht die alle stormen tart
sluit je hand zich om de mijne
ik wacht, en de wereld fluistert
zacht gitaarspel en zoete klanken
ik draag ze en blaas geluidloos een kus
ze heeft jouw ogen, mijn hart
de furie van de dag die nacht werd
strijkt met slagregen op het huilen van de goden
zwijgend kijk ik door je tranen
en zie onmacht je uitputten, troost je
met een lach, liefde reikt voorbij de dood
ik laat je los, en de hemel neemt me mee
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Donderdag, september 01, 2005 01:01 |
| Mooi en rakend, bedankt voor de toelichting hier onderaan. Succes liefs green |
|
| BrokenGirl1989: | Woensdag, augustus 31, 2005 16:08 |
| Hij is heel erg mooi!.. Wauw.. Succes met GS :P Like you need it ;) Liefs, |
|
| Quando: | Woensdag, augustus 31, 2005 15:11 |
| prachtig dit. jij ook veel succes. liefs, |
|
| Klaes: | Woensdag, augustus 31, 2005 13:09 |
| ik vind dit van grote allure Groet/Klaes |
|
| Nemesis: | Woensdag, augustus 31, 2005 12:28 |
Prachtig geschreven. Maar in schril contrast met je gedicht van vorige week. Ik denk dat je beter kunt. Al blijf ik erbij dat dit hemelstrelend mooi is.. |
|
| chocaatje: | Woensdag, augustus 31, 2005 08:43 |
| Super zeg. liefs mieke | |
| H.J.: | Woensdag, augustus 31, 2005 04:41 |
| Prachtig rakend dicht. Heel graag gelezen, en de beelden komen zomaar weer voorbij op mn netvlies. liefs H.J. |
|
| Sheena: | Woensdag, augustus 31, 2005 00:51 |
| ik houd nooit zo van namen in gedichten maar in eerste instantie, zonder je uitleg hieronder gelezen te hebben, verwoorde ze een woeste/liefde/vrouw en dat maakte de naam functioneel en mooi. door je uitleg hieronder werd de link gelegt met de storm met diezelfde naam, en stiekum vind ik dat een beetje jammer. ik blijf bij mijn eerste indruk zonder uitleg, dan vind ik het gedicht sterk en fris. ok beetje cliche hier en daan met je zoete gitaarspel, wat geluid maakt en je later weer g |
|
| L.Bert: | Woensdag, augustus 31, 2005 00:44 |
| Je komt met storm binnen, verstilt in tederheid en verdwijnt troostend, mytisch. | |
| Innerchild: | Woensdag, augustus 31, 2005 00:31 |
| 'k Ben helemaal weg van de eerste strofe ... heel erg knap ... Een mooi geheel dat vlot leest ... en uitnodigt om te herlezen ... gewoon omdat er heel wat uit te halen valt ! Innerchild |
|
| milamber: | Woensdag, augustus 31, 2005 00:19 |
| gebaseerd op de verschrikkingen die katrina heeft aangericht, een vader die de hand van zijn vrouw tevergeefs vasthield, ze werd weggerukt door de wind, en haar laatste woorden waren "ik hou van je, zorg voor de kinderen" |
|
| Renate-td-: | Woensdag, augustus 31, 2005 00:15 |
| Heel voelend geschreven..ben er stil van. 'ik laat je los, en de hemel neemt me mee' ... schitterend Knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||