Brenda
Brenda.
Ik was gelijk geheel van streek
Toen ik in haar bruine ogen keek,
Wel voel ik mij intussen
Klaar voor haar zwoele kussen.
Ze zei, haar stem klonk hees,
Ik ruik hier brandend mensenvlees.
Dat klopt zei ik geheel verward;
Dat is mijn vurig brandend hart.
Oh, zei ze, dat moet dan snel geblust.
Ik stel je eerst even gerust,
Ik ben een echte brandweervrouw.
Ze pakte mij bij de hand en ging gauw
Naar de eerste de beste kroeg.
Nou die waren er wel genoeg.
Ze bestelde gelijk twee grote bellen,
Zo groot, niet na meer te vertellen.
Dan zei ze, ik ga het is al nacht,
Reken jij even af en kuste mij zacht.
Ik stapte ook maar op, wat later,
Niet alleen maar met een enorme kater.
31-8 2005
Reacties op dit gedicht
| kimW: | Woensdag, augustus 31, 2005 18:01 |
| dat wordt een aardige zwarte-boekjes-lijst,Han! | |
| Lia : | Woensdag, augustus 31, 2005 17:17 |
| gewoon een poes bijkopen... (bij die kater)... hihi | |
| m@rcel: | Woensdag, augustus 31, 2005 12:53 |
| heerlijk mooi geschreven prachtig Knuff/liefs m@rcel |
|
| Niniki: | Woensdag, augustus 31, 2005 12:28 |
| hihihi Han, dank voor jouw lieve reactie! en voor deze lach! knuffie Nini |
|
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||