echte liefde
Hij strekt zijn hand
Met diep verlangen
Grijpt haar warmte
Verdrukt haar wangen
Zij houdt zich stil
Haar rug gekeerd
Zijn houden van
Heeft haar verteerd
Hij pakt haar vast
Geeft zinnen aan
Zijn poging lijkt
Niet aan te slaan
Haar hart is kil
Is moe van buigen
Hoe hij het leven
Uit haar kan zuigen
Hij draait zich om
Boos van binnen
Kent maar 1 manier
Om te beminnen
Ze blijft volhardend
In haar zwijgen
Wat hij nooit gaf
Zal hij niet krijgen
Hij was haar liefde
Nam steeds maar aan
Dat zonder terug te geven
liefde wel bleef bestaan
Reacties op dit gedicht
| ilona krijgsman: | Vrijdag, september 21, 2001 21:56 |
| zoooooooooo herkenbaar........mooi verwoord..we hebben het er nog over gehad aan de telefoon....maar kon me niet uiten..er zat iemand op de achtergrond hahahaha je vriendinetje Ilona | |
| arie: | Vrijdag, september 21, 2001 06:16 |
| Oeps cath... ik hoop niet dat het kil bij jou van binnen is... Liefs,Arie |
|
| pramodah: | Vrijdag, september 21, 2001 02:07 |
| dat is geen liefde cathje dat is egoisme liefde is niet nemen maar geven en ontvangen,je hebt er weer iets moois van gemaakt......... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2001 | ||
| Thema's: | ||