zwijgen in stilte
Zwijgen in stilte
Niemand die mij hoort
Ik schreeuw om hulp
Maar iedereen loopt voort
Dichte mist voor mijn ogen
Ik hang in een afgrond,
De woorden die ik wil roepen
Verdwalen in mijn mond
Ik zie de mensen denken
Laat die maar hangen
Tranen die vloeien
Treurig over mijn wangen
Geeft er niemand dan om?
Dat ik bijna val
Dat ik wegglip
In dit diepe dal
Ik besluit los te laten
Alles op te geven
Want met deze pijn
Kan ik niet leven
Niemand die mij hoort
Ik schreeuw om hulp
Maar iedereen loopt voort
Dichte mist voor mijn ogen
Ik hang in een afgrond,
De woorden die ik wil roepen
Verdwalen in mijn mond
Ik zie de mensen denken
Laat die maar hangen
Tranen die vloeien
Treurig over mijn wangen
Geeft er niemand dan om?
Dat ik bijna val
Dat ik wegglip
In dit diepe dal
Ik besluit los te laten
Alles op te geven
Want met deze pijn
Kan ik niet leven
Reacties op dit gedicht
| .. ChAn ..: | Donderdag, september 01, 2005 23:32 |
| Zo verdrietig maar toch zo mooi geschreven. Hou je vast lieve meid. Hulp zal ooit voor jou komen! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: twistel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2005 | ||
| Thema's: | ||