zelfmoord
Ik zie het niet meer zitten,
het is alsof iedereen me laat stikken.
Vaak denk ik...
het einde is nabij.
Maar zelfs daar,
heb ik het lef niet voor.
Waarom kan niemand echt van me houden,
ik ben het niet waard.
Hij die het weet,
kan er niet mee om.
Ik heb je nodig,
nu harder dan ooit.
Maar jij koos voor haar,
en nu ben ik je kwijt.
het is alsof iedereen me laat stikken.
Vaak denk ik...
het einde is nabij.
Maar zelfs daar,
heb ik het lef niet voor.
Waarom kan niemand echt van me houden,
ik ben het niet waard.
Hij die het weet,
kan er niet mee om.
Ik heb je nodig,
nu harder dan ooit.
Maar jij koos voor haar,
en nu ben ik je kwijt.
Reacties op dit gedicht
| : | Zondag, september 23, 2001 09:24 |
| evelien, moed houden! | |
| anne(12): | Zaterdag, september 22, 2001 20:40 |
| lieve Evelien, ik zit met hetzelfde probleem. Als je wilt praten, ben ik er! liefs Anne(12) | |
| Robski: | Zaterdag, september 22, 2001 19:10 |
| Als hij je zomaar liet stikken, Evelien.. is *hij* het dan niet, die het niet waard was?... Liefs, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evelien | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2001 | ||
| Thema's: | ||