Er bladert een zomer in
mijn hand, kijk hij schrijft
een moment op het tafelblad.
Luisterend naar het stille gekras
is het levende woord aanwezig,
in elke nieuwe druppel groeit
het een eeuwigheid in ons
en openbaart zich dan als
leliën in de sneeuw.
ja©ky: | Dinsdag, september 06, 2005 14:34 |
Mooi jacky |
|
Fri..: | Dinsdag, september 06, 2005 07:34 |
Leliën in de sneeuw - een prachtig einde van dit toch al heel mooie gedicht een compliment voor dit Liefs, |
|
Lia : | Dinsdag, september 06, 2005 06:32 |
heeeeeeeeel poëtisch... groetjes.. Lia |
|
Raira (Ria): | Dinsdag, september 06, 2005 05:51 |
en weer ben ik sprakeloos heel erg mooi liefs Ria |
|
L.Bert: | Dinsdag, september 06, 2005 00:45 |
Een pracht gedicht waar ik stil van ben....whaw... | |
Klaes: | Dinsdag, september 06, 2005 00:31 |
een klein gedicht maar o zo groots Groet/Klaes |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 06 september 2005 | ||
Thema's: |