Alles wat ik niet wil zijn.
De waarheid van je woorden drukt op mijn schouders,
herinneringen die waren afgezwakt blijken nu vlijmscherp
verstoppen betekent dus niet ook kwijtraken
en sterker niet dat je niet evengoed kunt vallen
Lang vergeten tranen om hernieuwde machteloosheid
trekken zwarte strepen over mijn nog zwak blozende wangen
vingers krommen uit gewoonte bij herkenning van de pijn
die spiegel vertoont alles wat ik niet nog eens wil zijn
Het vertrouwen dat breekt in mijn armen
het gevecht tussen denken en voelen in mijn ogen
het lichaam wat niet meer op wil staan
en dat alles slechts omdat ik mezelf heb bedrogen..
Reacties op dit gedicht
| Flo0rtjuh: | Dinsdag, september 06, 2005 20:38 |
| heel mooi geschreven.. morgen zal k nog n gedicht over tzelfde onderwerp plaatsen, miss is het dan wat begrijpelijker:) } Kus |
|
| mamsiemomo: | Dinsdag, september 06, 2005 09:55 |
| Van je ..fouten.. mag je leren, zodat je je de volgende keer minder zult ..bezeren. Sterkte! | |
| Sifra.K: | Dinsdag, september 06, 2005 08:56 |
| Heel goed geschreven, heel herkenbaar.. Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sugared_Placebo | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2005 | ||
| Thema's: | ||