Afscheid
Afscheid
De takken van de bomen
Bewegen als de armen
Van een persoon op het perron
Die alleen nog maar kan zwaaien
Omdat hij niks anders meer doen kon
De wolken in de lucht
Glijden traag voorbij
Als de tijd die hardop tikt
En een mens dat voor het afscheid
Toch nog even slikt
En de mensen die hun rug draaien
Naar het wijkende leven
Zoals de zon die zakt in de lucht
Het zal altijd blijven komen
En we zijn er altijd voor op de vlucht
De takken van de bomen
Bewegen als de armen
Van een persoon op het perron
Die alleen nog maar kan zwaaien
Omdat hij niks anders meer doen kon
De wolken in de lucht
Glijden traag voorbij
Als de tijd die hardop tikt
En een mens dat voor het afscheid
Toch nog even slikt
En de mensen die hun rug draaien
Naar het wijkende leven
Zoals de zon die zakt in de lucht
Het zal altijd blijven komen
En we zijn er altijd voor op de vlucht
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: treza | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2005 | ||
| Thema's: | ||