afwaarts
Afwaarts
het gaat bergafwaarts
met een noodgang
ik ga haar verliezen
ben een beetje bang
de laatste strohalm
die mij met vader verbindt
even voelde ik mij weer
een klein kind
ik zie hoe de ziekte
haar helemaal sloopt
dit is niet de toekomst
waar ik op had gehoopt
een korte tijd
mochten we nog samen zijn
het afscheid nadert
en dat doet verdomd pijn
Reacties op dit gedicht
| oke: | Donderdag, september 08, 2005 21:12 |
| lieverd,,,, ik sla van hier mijn arm om je heen.... |
|
| Klaes: | Donderdag, september 08, 2005 19:23 |
| met liefde neergezet Groet/Sterkte/Klaes |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, september 08, 2005 18:59 |
| Ja heel veel pijn..dat weet ik..... Groetjes, Rien. |
|
| Niniki: | Donderdag, september 08, 2005 13:00 |
| phoe, ja. Is beslist heel moeilijk voor je. Alle sterkte meis. knuffie Nini |
|
| Cora (zij): | Donderdag, september 08, 2005 10:14 |
| mooi neergezet Lia... extra knuffie. |
|
| psychin: | Donderdag, september 08, 2005 08:20 |
| koester de momenten,die je nog met haar hebt. laifs Lia |
|
| remie: | Donderdag, september 08, 2005 08:19 |
| verliezen willen we nooit, en toch komt het voor ons allemaal...sterkte ...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2005 | ||
| Thema's: | ||