Geen weg terug
Krassen schreeuwen dat
Ik het verleden niet kan wissen
Blikken vertellen me steeds
Dat ik zelf kan beslissen
Gekheid is het enige dat ik
Overheb nu ik alles inclusief
Mijn normaliteit verlies
De spiegel niet inkijken
Ik geloof niet meer in mij
Haat vinden in de liefde
Niet langer leven wij
Haat en angst blijft als
Een gezwel in mijn hart en
Verdwijnt maar niet
Hulp laten stikken en
Mezelf langzaam uitmoorden
En nog steeds gehecht aan
Jouw gelogen woorden
Geen uitweg willen vinden nu
Die me gewezen word
Ik het verleden niet kan wissen
Blikken vertellen me steeds
Dat ik zelf kan beslissen
Gekheid is het enige dat ik
Overheb nu ik alles inclusief
Mijn normaliteit verlies
De spiegel niet inkijken
Ik geloof niet meer in mij
Haat vinden in de liefde
Niet langer leven wij
Haat en angst blijft als
Een gezwel in mijn hart en
Verdwijnt maar niet
Hulp laten stikken en
Mezelf langzaam uitmoorden
En nog steeds gehecht aan
Jouw gelogen woorden
Geen uitweg willen vinden nu
Die me gewezen word
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Donderdag, september 08, 2005 21:22 |
| Heel mooi verwoordt koppie op hoor.. Liefs m@rcel |
|
| °BrokenSmile°: | Donderdag, september 08, 2005 21:05 |
| Take care.. *Beautiful poem* |
|
| cindyketjeuh: | Donderdag, september 08, 2005 20:57 |
| hey meid, je kan het aan hé! je weet dat ik 100% achter je sta. je kunt het!!! kop op! kusjes cindyketjeuh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Black-Tears- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2005 | ||
| Thema's: | ||