Kweet het niet meer...
We waren zo een perfect koppeltje,
Dagen, nachten, uren waren we bij elkaar.
Plots was er een ander meisje in je leven gekomen,
ze had je in haar macht en je vergat mij.
Nu zit ik hier alleen, in een hoekje te wenen,
je weet niet wat je me hebt aangedaan.
Je was mijn wereld, je kende mijn ziel, ik gaf me bloot aan jou.
Ik zie me niet doorgaan met al dit verdriet.
Ik wil iedereen verlaten, zonder jou kan ik niet verder!
Ik mis je zo, geen seconde gaat voorbij of ik denk aan je.
Ik weet het niet meer... :'(
Dagen, nachten, uren waren we bij elkaar.
Plots was er een ander meisje in je leven gekomen,
ze had je in haar macht en je vergat mij.
Nu zit ik hier alleen, in een hoekje te wenen,
je weet niet wat je me hebt aangedaan.
Je was mijn wereld, je kende mijn ziel, ik gaf me bloot aan jou.
Ik zie me niet doorgaan met al dit verdriet.
Ik wil iedereen verlaten, zonder jou kan ik niet verder!
Ik mis je zo, geen seconde gaat voorbij of ik denk aan je.
Ik weet het niet meer... :'(
Reacties op dit gedicht
| Miss-love-angel: | Woensdag, september 14, 2005 16:39 |
| mooi gedichtje meis :-) e geluk da alles trug goe is xxx Tine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *-Sake-* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2005 | ||
| Thema's: | ||