Zoenen in de regen
Zoenen in de regen
hier staan we dan
buiten, samen alleen
We zijn overvallen door de regen
net als door onze gevoelens voor elkaar
ik vind je leuk dacht ik
en aarzelend zoende ik je op je mond
en die zoen werd beantwoord door een donderslag
van binnen en van buiten
buiten de regen die ons zachtjes aanraakt
binnen de stormen van liefde die door ons heen raast
maar ik wil niet naar binnen,
waar het droog en warm is
ik wil hier bij je staan,
je tegen me aan drukken
ik wil je niet meer kwijt
en zeker niet op dit moment,
laat de zorgen van ons afspoelen
wij zijn hier en nu
en voor elkaar
Reacties op dit gedicht
| Tom de Vries: | Woensdag, september 14, 2005 21:53 |
| Ik wil ook zoenen in de regen, waar blijft mijn meisje... snik snik weg ben ik |
|
| MayadeBij*: | Woensdag, september 14, 2005 21:17 |
| Diepe buiging (knak! dat was mijn zwevende rib ;) Heerlijk lezen dit.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: SemperFi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2005 | ||
| Thema's: | ||