Suicide note
Ogen staren recht omhoog,
Zweef met zielen, hoog en droog.
Lege ogen, voel verdriet.
Ongeluk, men ziet het niet.
Huil toch niet om wat ik was.
Dit leven waarbij ik niet pas
Heeft me als een stok gekraakt,
Te diep in het hart geraakt.
En aldus ben ik nu dood.
Weg waarvan ik niet genoot.
Eigenlijk heb ik nooit geleefd.
Ben ik altijd dood geweest.
Ik had niets om voor te leven.
Veel gegeven, nooit gekregen.
Schenk het leven, neem het weg.
Want enkel de dood is echt.
Zweef met zielen, hoog en droog.
Lege ogen, voel verdriet.
Ongeluk, men ziet het niet.
Huil toch niet om wat ik was.
Dit leven waarbij ik niet pas
Heeft me als een stok gekraakt,
Te diep in het hart geraakt.
En aldus ben ik nu dood.
Weg waarvan ik niet genoot.
Eigenlijk heb ik nooit geleefd.
Ben ik altijd dood geweest.
Ik had niets om voor te leven.
Veel gegeven, nooit gekregen.
Schenk het leven, neem het weg.
Want enkel de dood is echt.
Reacties op dit gedicht
| Denise Depresse: | Donderdag, september 27, 2001 19:55 |
| Mooi gedicht zeg....erg mooi onder woorden gebracht. Heb zelf ook een aantal gedichten geschreven met dit onderwerp, maar de jouwe vind ik heel apart. Klasse, en sterkte.... Liefs, "Denise" |
|
| Caroline Maas: | Donderdag, september 27, 2001 18:46 |
| Wow, heavy gedicht... Ik hoop niet dat dit echt je Suicide Note is... Ik vind vooral de 1e strofe heel sterk verwoord. Liefs en... Sterkte. Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Chill | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2001 | ||
| Thema's: | ||