kilte in gedachten
als de nacht stilletjes wegsluipt
maar de schaduwen toch blijven
als de angsten van 't verleden
nog op het water drijven
als het eenzaam zijn je aankijkt
met een glimach, zo voldaan
dat je er wel heel zeker van kan zijn
dat het in jezelf is ontstaan
dan sluipt er toch altijd wat weemoed
tussen de nevels boven 't nat
en ril je van de kilte
die je in gedachten had
Reacties op dit gedicht
| zanna-marie: | Zondag, september 25, 2005 18:09 |
| knap geschreven xxx zanna | |
| heavenless: | Zondag, september 25, 2005 17:25 |
| wauw!! super geschreven.. zeker eentje om trots op te zijn! liefs,.. |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, september 25, 2005 17:11 |
| een stevig gedicht met een prachtige werkwijze dat heel prachtig is afwerkt echte grote klasse doe zo verder groetjes Dirk |
|
| - Suus -: | Zondag, september 25, 2005 16:55 |
| deze sla ik op, zou zonde zijn om deze kwijt te raken, zo geweldig mooi geschreven.. liefs, Suus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2005 | ||
| Thema's: | ||