't Simpele zielgedicht
In een nevelig bos met verblekende zonnestralen
zoek ik geheimen van verleden zomertijd
wijl wazig herfstdagen in warmte verdwalen
Bezorgd mijn ziel als ik plots zie in regen
het mysterieuze woud, en blaren van oeroude eiken
vallen stil op mij als bontgekleurde hemelzegen
Ik hoor ’t gefluister van wat oude Keltensagen
en volg in voel hun spoor van tragische magie
in ’t land dat ik het mijne noem; er blijven zoveel vragen
In ’t nevelig bos met slechts een weinig gouden licht
loop ik het oude pad van veel te veel verloren tijd
en in mijn hongerende ziel beitelt zich een gedicht
”Het leven is de liefde, warmte zelf als jij nooit zwicht
voor haat en leugen, hebzucht, jaloezie en nijd
en heel eenvoudig wandelt in het Goddelijk gezicht.”
**********
sunset 29-09-2005
**********
| Artifex: | Donderdag, september 29, 2005 13:17 |
| Prachtige wandeling! Maar ik stelde me iets anders voor bij de titel hahaha :). Liefs Artifex. |
|
| Lia : | Donderdag, september 29, 2005 12:35 |
| noem dat maar simpel... hihi.. | |
| lommert: | Donderdag, september 29, 2005 12:18 |
| ben met je meegelopen;)..heerlijk willem |
|
| Bieke: | Donderdag, september 29, 2005 10:29 |
| Prachtig wou ieder het zo maar zien Liefs Bieke, |
|
| scorpio-nb: | Donderdag, september 29, 2005 08:14 |
| en inderdaad, zonder haat en leugen en ...., is liefde gewoon het leven. liefs | |
| moonwoman: | Donderdag, september 29, 2005 08:12 |
| doet mij terugdenken aan mijn kindertijd,maar een heel mooie gedachte in dit even mooie gedicht lieve groeten |
|
