soms heb ik wel eens verdriet
Soms heb ik wel eens verdriet.
En dan laat ik mij eens gaan.
En ook al wil ik het dan niet.
Toch vloeit er dan een traan.
Een traan die vloeit over mijn wangen.
Maar steeds door mijn hart wordt opgevangen.
En men hart kan toveren.
Het doet men tranen verdwijnen.
Het kan men ziel veroveren.
En laat een beeld van jou verschijnen.
Een beeld dat me nooit misleid.
En beeld dat me nooit verward.
Dat beeld wil ik nooit meer kwijt.
En bewaar ik eeuwig in mijn hart.
En dan laat ik mij eens gaan.
En ook al wil ik het dan niet.
Toch vloeit er dan een traan.
Een traan die vloeit over mijn wangen.
Maar steeds door mijn hart wordt opgevangen.
En men hart kan toveren.
Het doet men tranen verdwijnen.
Het kan men ziel veroveren.
En laat een beeld van jou verschijnen.
Een beeld dat me nooit misleid.
En beeld dat me nooit verward.
Dat beeld wil ik nooit meer kwijt.
En bewaar ik eeuwig in mijn hart.
Reacties op dit gedicht
| heavenless: | Donderdag, september 29, 2005 21:15 |
| mooi omschreven!! liefs, |
|
| Lia : | Donderdag, september 29, 2005 18:43 |
| prachtig... alleen zou ik "men" in mijn veranderen..knufke.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: jurgen a | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2005 | ||
| Thema's: | ||