Wie ben ik
Mijn vriend of ik?
ik dacht dat ik in de hemel was
het voelde o zo fijn, ik zag iemand naar
me zwaaien, een ventje o zo klein
toen ik beter keek, zag ik dat ik het was
daar zo alleen
het was er warm en aangenaam
de stilte kon je horen, ik liet mijn tranen gaan
want dat jochie begreep mijn
oud verdriet
stilletjes huilde hij met me mee,
ik nam hem in mijn armen, wiegde hem
zachtjes heen en weer op de ritme van mijn hart
voor het eerst voelde ik wat liefde was
maar toen ik door mijn tranen heen
naar buiten keek
zag ik dat niet ik , maar jij
daar in mijn armen lag
Psych
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Vrijdag, september 30, 2005 22:10 |
| Een prachtgedicht ! jan |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, september 30, 2005 16:26 |
| Toch heeft dat jochie wel jouw troostende warmte gevoeld, als volwassene hééft hij er veel aan. Liefs, Will |
|
| m@rcel: | Vrijdag, september 30, 2005 14:09 |
| prachtig stilmakend mooi geschreven schitterend mooi Laifs m@rcel |
|
| vlokje: | Vrijdag, september 30, 2005 13:37 |
| Gevoelig en sterk gedicht, dat ben jij ook , denk ik! liefs sylvia |
|
| Niniki: | Vrijdag, september 30, 2005 13:21 |
| Mooi verwoord. En dat kleine jochie, zit vast bij mijn moeder op schoot nu, ze was gek op kids. kus Nini |
|
| switi lobi: | Vrijdag, september 30, 2005 12:46 |
| Prachtig gevoelig geschreven, met een diepe ondertoon......liefsliefs switi lobi | |
| hiljaa: | Vrijdag, september 30, 2005 11:08 |
| ritmisch gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Renate-td-: | Vrijdag, september 30, 2005 10:57 |
| droefmooi, knuf Renate |
|
| Mathilde: | Vrijdag, september 30, 2005 10:51 |
| voelbaar verdrietig...en heel herkenbaar! lieve knuffel, mathilde |
|
| Riann: | Vrijdag, september 30, 2005 09:19 |
| Heftig gedicht breng je een knuffel...liefs | |
| mamsiemomo: | Vrijdag, september 30, 2005 09:12 |
| heftig,...... mooi,... | |
| Rien de Heer: | Vrijdag, september 30, 2005 08:35 |
| Wie jij bent? Volgens mij een grote lieve vent met een heel klein hartje..... Groetjes, Rien. |
|
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, september 30, 2005 07:43 |
| Het lijken me erg koesterende armen, 29 oktober maar eens testen... Liefs Annemieke |
|
| Klaes: | Vrijdag, september 30, 2005 07:22 |
| ingrijpend mooi Groet/Klaes |
|
| poky: | Vrijdag, september 30, 2005 07:19 |
| stilmakend prachtig gedicht,poky | |
| Lia : | Vrijdag, september 30, 2005 07:19 |
| je hebt wel lekkere knuffiearmen hoor.. hihi... overigens een prachtdicht...mooie opbouw .. laifs, Lia |
|
| Lievelingetje45: | Vrijdag, september 30, 2005 06:32 |
| Zeer prachtig verwoord! Ik voel jou verdriet ik wil je omarmen zodat jij je kan laten gaan want een vriend zover weg zal je altijd blijven! Liefs en een knuffel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2005 | ||
| Thema's: | ||