De stilte valt
De stilte valt
Woorden niet meer gesproken
Tranen glijden geluidloos
Ik lees in je ogen de onmacht
Elke keer gebeurt er weer iets wat je niet begrijpt.
Het is ook gewoon stom,
Hoe nare dingen jou pad kunnen vinden
En al doe je zo je best, wat van je leven te maken
Soms lijkt het wel of het niet mag
Dat het lot of zo het tegenhoudt
Geluk en voorspoed in jou leven
terwijl je zo je hard vecht
Het leven is soms niet te snappen
Zo onvoorspel, zo gemeen
Maar het kan ook omslaan als een blad aan de boom
Misschien voor jou snel de goede kant eindelijk boven
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2005 | ||
| Thema's: | ||