Oceanen van verdriet
Sommige tranen worden weggeveegd
Door een glimlach geheeld..
Nu en dan kan je tegen een stootje
Wordt het vergeven en vergeten...
Extra harde woorden zijn gegrift..
Droevigheid wordt opgesloten
In je hart blijft een diepe kille kloof..
Sommige opgedroogde druppels
Zullen een pijn nalaten van verdriet
Sorry en spijt kunnen niet veroorloven
Hoe ik met daden handelde was fout..
Gebaren zijn de enige oplossing
Hopen op een vergeving van tijd
Lang nadat we wederkerig kwetsten...
Reacties op dit gedicht
| m@rcel: | Vrijdag, september 30, 2005 21:47 |
| een prachtige verwoordig, met een hoopvol einde heel mooi Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Poohieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2005 | ||
| Thema's: | ||