Wat het zwaarst weegt
Mijn motivatie om te leven
is door Hem gegeven die alles geschapen heeft
en doet mij bloed zweet en tranen beleven
kinderen zijn mijn grootste schat
mij kun je beroven
maar aan mijn kinderen zul je niet raken
zij zijn mijn bron van inspiratie
om te willen blijven leven
en dat leven is ons door Hem gegeven
alleen aan Hem moeten wij verantwoording
afleggen
voor de rest van ons leven.
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Zaterdag, oktober 01, 2005 10:11 |
| mooie woorden, groet moongirl1982 |
|
| hiljaa: | Zaterdag, oktober 01, 2005 07:23 |
| ja kinderen de grootste schat mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
| poky: | Zaterdag, oktober 01, 2005 07:16 |
| dit is een waarheid als een koe,aan onze kinderen mag men niet raken,absoluut niet.OLH zorgt voor de rest,poky | |
| Fata Morgana: | Zaterdag, oktober 01, 2005 00:47 |
| Sluit me volledig bij scientist aan, want wat als Hij je kind nu rooft.... liefs Fata |
|
| scientist: | Zaterdag, oktober 01, 2005 00:37 |
| Tweede strofe ga ik volledig mee akkoord, eerste en derde heb ik het persoonlijk moeilijker mee... maar het gedicht is wel mooi in elkaar gezet. | |
| m@rcel: | Zaterdag, oktober 01, 2005 00:34 |
| helemaal gelijk in, van kinderen moet je afblijven. prachtig geschreven heel mooi Slaap lekker m@rcel |
|
| chocaatje: | Zaterdag, oktober 01, 2005 00:32 |
| Ja kinderen zijn byzonder!! liefs mieke | |
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||