op het hoekje vd straat
Op het hoekje van de straat
woont een dametje zo oud en grijs
als ze me ziet zwaait ze vriendelijk
en stelt een babbeltje wel op prijs
Gezeten achter de kolenkachel
zwarte sjaal om de schouders
begint ze haar verhaal
De tijd van toen...zo lang gelee
alles was beter
men was vlugger tevree...
Zo slijt ze hier haar dagen
is weer gelukkig en blij
want nu is die dag...
weer snel voorbij...
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 07, 2005 20:33 |
| mooi verwoordt liefs Dirk |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 07, 2005 19:53 |
| Tonend lief-mooi (en heel herkenbaar). Liefs, sunset |
|
| kriekske: | Vrijdag, oktober 07, 2005 16:36 |
| zo lief van je ... liefs |
|
| m@rcel: | Vrijdag, oktober 07, 2005 13:17 |
| heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 07, 2005 09:55 |
| Ach.....Maar al te vaak worden die schatjes vergeten....lief dat je haar bezoekjes brengt, Liefsliefs,fijne dag! switi lobi | |
| vivika: | Vrijdag, oktober 07, 2005 09:33 |
| herkenbaar mooi geschreven. liefs | |
| Artifex: | Vrijdag, oktober 07, 2005 07:29 |
| Het leven is inmiddels wel veel veranderd, zo'n mensje moet toch wonderlijke dingen hebben gezien. Al die uitvindingen die wij zo gewoontjes vinden... Erg mooi gedicht. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||