kapot
Overweldigende golven
verwoesten alles wat er was
door wanhoop bedolven
liggend in het natte gras
Gigantische hamers
vernietigen alles wat er is
paniekerig zoekend door kamers
en wetend het is goed mis
Verdwenen al mijn bezittingen
alles wat me dierbaar was
hoop heeft plaats gemaakt voor verbittering
ik mijn ziel zit eeuwig een kras
Radeloos verder, op de tast
vraag me af, is dit mijn lot?
enkel één ding staat er vast
mijn leven is voor altijd kapot
08-10-2005
Reacties op dit gedicht
| Gothic Vera: | Maandag, april 14, 2008 14:34 |
| Egt heel m00i, heel herkenbaar ook =( | |
| m@rcel: | Zondag, oktober 09, 2005 13:11 |
| Dikke knuff m@rcel |
|
| *Mijn Geheim*: | Zondag, oktober 09, 2005 07:37 |
| ik ga met ninike mee..!! als je probeerd te vechten meiss,,en je wil doorgaan,,dan lukt het jj..!!! * Keep Your Head Up..* Kuss.. |
|
| Niniki: | Zondag, oktober 09, 2005 00:59 |
| Tijd heelt alle wonden, althans dat zeggen ze. Ik hoop dat dát ook jouw waarheid wordt. Knuffie Nini |
|
| L.Bert: | Zondag, oktober 09, 2005 00:37 |
| Wat een pijn in dit wanhopige gedicht. Nee, jouw leven is niet voor altijd kapot. Slechts dat deel dat achter je ligt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||