“De Morgenstond”
T’is morgen, de nevel trekt over het land
Ik tast naast me en voel haar hand
Gisteren nog een vriendin, nu m’n vrouw
Deze schoonheid waar ik zo van hou
De zon stijgt op in een heldere gloed
Het maakt me blij, en doet zo goed
We gaan samen op een levensreis
En bouwen ons eigen paradijs
Zij wordt wakker en lacht naar mij
Oh, ging dit moment maar nooit voorbij