Er hangen alom spoken en geesten
Er hangen alom spoken en geesten
Overal en al op alle feesten
Ze drinken er en roken als beesten
Als schoenen eens bevrijd van hun leesten
Vuurpijlen door het oog afgeschoten
Maar die diep pijnlijk het hart instoten
Net een harmonie van valse noten
Die het je gratis laten bekopen
De zin en de vreugde van het leven
Is niet almaar krijgen maar iets geven
Om zo naar iets hoger op te streven
Waar nooit geen enkel rijkdom bleef kleven
Konden mijn kinderen dit begrijpen
En wat vlugger hun mondje dicht knijpen
Daar waar jaloersheid duur ligt te nijpen
Als je de liefde vrijuit zou grijpen
Overal en al op alle feesten
Ze drinken er en roken als beesten
Als schoenen eens bevrijd van hun leesten
Vuurpijlen door het oog afgeschoten
Maar die diep pijnlijk het hart instoten
Net een harmonie van valse noten
Die het je gratis laten bekopen
De zin en de vreugde van het leven
Is niet almaar krijgen maar iets geven
Om zo naar iets hoger op te streven
Waar nooit geen enkel rijkdom bleef kleven
Konden mijn kinderen dit begrijpen
En wat vlugger hun mondje dicht knijpen
Daar waar jaloersheid duur ligt te nijpen
Als je de liefde vrijuit zou grijpen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, oktober 10, 2005 18:30 |
| Treffend van jou. Al vind ik persoonlijk de laatste strofe minder dan de vorigen. Liefs, susest |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||