De ik die ik wil zijn
Je denkt mij te kennen,
misschien heb je gelijk.
Maar mijn gedachten,
die ken je niet.
Mijn masker wil ze niet verlaten,
alsof het familie is.
Het is van haar,
het enige wat zij heeft.
Mijn masker is eenzaam,
net als mijn geest.
Samen zijn ze een verband,
dat verband ben ik.
Wat er ooit is gebeurt,
het laat mij niet los.
Mijn masker en mijn geest,
ze werken samen.
Samen in de strijd,
tegen de ik die ik wil zijn.
Soms overwinnen ze,
en niemand snapt mij dan.
Ik wil mijn masker afdoen,
mijn geest laten wegwaaien.
De ik worden die ik wil zijn,
normaal zijn zoals jij.
Het masker zit vast,
mijn geest verstopt.
Ik kan ze nog niet verlaten…
misschien heb je gelijk.
Maar mijn gedachten,
die ken je niet.
Mijn masker wil ze niet verlaten,
alsof het familie is.
Het is van haar,
het enige wat zij heeft.
Mijn masker is eenzaam,
net als mijn geest.
Samen zijn ze een verband,
dat verband ben ik.
Wat er ooit is gebeurt,
het laat mij niet los.
Mijn masker en mijn geest,
ze werken samen.
Samen in de strijd,
tegen de ik die ik wil zijn.
Soms overwinnen ze,
en niemand snapt mij dan.
Ik wil mijn masker afdoen,
mijn geest laten wegwaaien.
De ik worden die ik wil zijn,
normaal zijn zoals jij.
Het masker zit vast,
mijn geest verstopt.
Ik kan ze nog niet verlaten…
Reacties op dit gedicht
| ..::Deezz::..: | Woensdag, oktober 12, 2005 16:27 |
| eeey meis, Ik snap wat je bedoelt :( Moeilijk om jezelf te kunnen zijn. Ben benieuwd over wie je het hebt:S Maar dat moet jij weten of je het zegt ja of nee:) Veel liefs Desi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dela | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||