het web des levens
De structuur van het web is veranderd met de tijd
Toen ik jong was
Was mijn web des levens
Sterk en perfect
Mooie vlakken
De zijden draden zo glad
Langzamerhand knappen er draden
Zijn de vakken niet meer gelijk
Het leven heeft het web vermoeid
Nog even en het kan me niet meer beschermen
En van geborgenheid voorzien
Het wordt tijd om mijn web te restaureren
En te sterken waar nodig
Want mijn leven duurt nog te lang
Om zonder web door te gaan
Toen ik jong was
Was mijn web des levens
Sterk en perfect
Mooie vlakken
De zijden draden zo glad
Langzamerhand knappen er draden
Zijn de vakken niet meer gelijk
Het leven heeft het web vermoeid
Nog even en het kan me niet meer beschermen
En van geborgenheid voorzien
Het wordt tijd om mijn web te restaureren
En te sterken waar nodig
Want mijn leven duurt nog te lang
Om zonder web door te gaan
Reacties op dit gedicht
| Chispa: | Woensdag, oktober 12, 2005 20:50 |
| Gelukkig fictie (toch?) Mooi geschreven ! Liefs |
|
| Raira (Ria): | Woensdag, oktober 12, 2005 13:16 |
| heel mooi neergezet en laat het web je draden maar spinnen waarlangs je verder gaat liefs knuff |
|
| K.Van Onderland: | Woensdag, oktober 12, 2005 12:48 |
| Dit heb je weer mooi neergezet, Chocolaatje ... :-) Prutelia Van Achterberg P.S. In mijn kerkers zijn er spinnewebben genoeg. Kom eens een keertje af! |
|
| sunset: | Woensdag, oktober 12, 2005 12:32 |
| Zolang het je eigen web is en blijft ... Want leven is toch altijd veranderen, sterker worden. Mooi beeldend dit. Liefs, sunset |
|
| Hephaestus: | Woensdag, oktober 12, 2005 12:30 |
| Zolang jij DE spin in dat web blijft hoef je niets te vrezen..xx | |
