de wereld is niet groter dan dit hu
eenzaam met mijn teddybeer
met tranen van verdriet
lig ik doodstil op mijn bed
denkend aan hoe je mij achterliet
ik dreig te verdwalen
want ik ben niet zo sterk als jij
jij bent niet meer mijn gids door het leven
en mijn hart klopt niet meer voor ons allebij
de wereld is op dit moment niet groter
dan dit huis en deze straat
en ik ben bang, heel bang
voor alles dat komt en veranderen gaat
met tranen van verdriet
lig ik doodstil op mijn bed
denkend aan hoe je mij achterliet
ik dreig te verdwalen
want ik ben niet zo sterk als jij
jij bent niet meer mijn gids door het leven
en mijn hart klopt niet meer voor ons allebij
de wereld is op dit moment niet groter
dan dit huis en deze straat
en ik ben bang, heel bang
voor alles dat komt en veranderen gaat
Reacties op dit gedicht
| GLMB: | Woensdag, oktober 19, 2005 12:07 |
| Al is het wel bewust van dat nummer geleend, zoiets doen we allemaal wel eens. En het is gewoon een heel mooi gedicht!:) | |
| braakiejz: | Woensdag, oktober 12, 2005 14:37 |
| dat si dan wel wat jammer heb het liedje gevonden en hoor antal gelijkenissen .. beetje jammer maar zeker niet expres gedaan | |
| braakiejz: | Woensdag, oktober 12, 2005 14:26 |
| heb dat nr eigenlijk nog nooit gehoord maar ik ga hem ff opzoeken en luisteren .. maar ne niet bewust gedaan .. |
|
| memory: | Woensdag, oktober 12, 2005 13:58 |
| las jouw reactie op mijn gedicht en was wel benieuwd naar je gedichten.. deze is de eerste die ik tegenkom..en vind dit gedicht echt mooi geschreven! weet natuurlijk niet wat er allemaal aan de hand is, maar wil je veel sterkte wensen! het gedicht deed me denken aan een nummer van Guus Meeuwis: de wereld is niet groter, dan dit huis en deze straat.... bewust gedaan? (vroeg ik me even af...;-)) veel liefs van mij |
|
| scientist: | Woensdag, oktober 12, 2005 13:17 |
| Neem gerust je tijd | |
| sunset: | Woensdag, oktober 12, 2005 12:30 |
| Elke ingrijpende verandering (en dat is het einde van een realtie zeker) is pijnvol, bangmakend. Maar dat vormt ons uiteindelijk tot wie we moeten zijn. Als we maar willen durven. Voelbaar, treffend door jou tonend, delend neergezet. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: braakiejz | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||