Je trok me uit mijn isolement
Je trok me uit mijn isolement
Jouw steunende woorden
Ik was er best snel aan gewend
Ik klapte niet langer meer dicht
Maar je trok me uit mijn isolement
Je gaf me een veilig gevoel
waardoor ik mezelf kon zijn
En langzaam maar zeker
Kon ik vertellen over die pijn
Het voelde meteen goed bij jou
En zonder kan ik zeker nooit meer
Ik wil je bedanken gewoon voor wie je bent
En jouw als vriendin te hebben is een hele eer ;)
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zondag, oktober 16, 2005 13:41 |
| Heerlijk dankbaar gedicht van jou, ze heeft het zo te lezen écht verdiend! Liefsliefs....switi lobi | |
| hiljaa: | Zondag, oktober 16, 2005 10:28 |
| dat is toch prachtig he knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Romi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||