Lieve mama,
Vroeger deden we alles samen,
boodschappen doen, shoppen en eten maken.
We waren eigenlijk 2 goeie vriendinnen van elkaar,
die altijd alles samen deelden.
Lachen, huilen, geluk, verdiet,
alles kon ik tegen je zeggen, en altijd luisterde je naar mij.
Maar toen veranderde alles,
je werd ziek en was vaak te moe om dingen te doen.
Je was vaak te moe om naar me te luisteren,
en kon me ook niet helpen.
Ik was verdrietig,
mijn mama werd iemand anders..
Vaak zat ik te huilen,
moest maar denken aan die mooie, leuke tijd.
De tijd dat we alles samen deden,
de tijd dat alles nog kon.
Nu kan het niet meer,
tenminste niet meer als vroeger.
Nu moeten we leren leven met je ziekte,
met de dingen die nu anders gaan.
Niet alleen jou leven is verandert,
ook de mijne staat nu op zijn kop.
Ik mis mijn oude mama,
de vrouw die ik als vriendin zag.
De vrouw waar ik alles mee kon delen,
en die me altijd hielp.
Maar mama 1 ding moet je niet vergeten,
wat er ook gebeurt ik ben er voor je.
De veranderingen zijn even moeilijk,
maar samen al vriendinnen komen we eruit.
Hoe je ook bent,wat je ook wel of niet kan,
je blijft mijn mama en mijn beste vriendin!!!
IK HOU VAN JOU…
Kusjes en knuffel je dochter Sammiej.