(dit gedicht maakte ik toen iemand heel erg werd gepest uit m'n klas)

Het kind wordt gepest,
Kom ook nog uit een ander gewest (Roemenie).
Hij weet gewoon niet wat vrienden zijn,
Dat doet toch verschrikkelijke pijn?!

Je zou hem willen helpen,
Om de wonden te stelpen.
Maar iets houdt me tegen,
Ik lijk wel verlegen!

De volgende dag zie ik hem weer,
Dat wordt meer, keer op keer.
Loopt in z'n eentje door de mensen, verlaten en alleen,
En toen ik hem aankeek zag ik een lach die verscheen!

Dat is toch wat ik wil?!
Iemand laten lachen of is dat te veel?!
Ik ben niet meer verlegen,
Niets maar dan ook niets houdt mij meer tegen!

Ik weet nu dat het een aardig gassie is,
Ik weet zeker dat ik me daarin niet vergis!
Iemand blij maken is wat ik wil,
En dat is voor mij in iedergeval niet te veel!