Jij, zo ver weg van mij ...
Met jou in mijn armen.
Zou ik mijn hartje verwarmen.
Met jou in mijn ogen.
Zou ik mijn tranen drogen.
Met jou bij mij.
Voel ik me helemaal vrij.
Maar helaas ben jij daarboven.
Niets om mijn tranen te drogen.
Ik blijf in de kou ...
Zonder die armen van jou.
Alles blijft in me opgesloten.
Een laagje ijs rond mijn hartje gegoten.
Zou ik mijn hartje verwarmen.
Met jou in mijn ogen.
Zou ik mijn tranen drogen.
Met jou bij mij.
Voel ik me helemaal vrij.
Maar helaas ben jij daarboven.
Niets om mijn tranen te drogen.
Ik blijf in de kou ...
Zonder die armen van jou.
Alles blijft in me opgesloten.
Een laagje ijs rond mijn hartje gegoten.
Reacties op dit gedicht
| Anouck : | Maandag, oktober 08, 2001 18:41 |
| Ben er ook zeker van Wim, dat op een dag de zon weer voor je gaat schijnen zodat dat laagje ijs rond je hart kan smelten... Veel liefs Almost me |
|
| Goverdina: | Maandag, oktober 08, 2001 08:28 |
| lieve Wim Ik ben het met Dotje eens, alles komt echt goed ook voor jou. liefs Goverdina |
|
| dotje: | Zondag, oktober 07, 2001 23:04 |
| Wim alles gaat terug goedkomen alles wordt terug zonder zorgen lieverd heb geduld en het zal je lukken knuff dotje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||