Psychonaut
siësta
los het lichaam
los de ziel
in welkome scherven
niet meer dan conditionering,
isolatie,
bracht kennis,
wordt vriend, zoals
geweten
straten geheiligd
in lonkend licht
- nog niet -
wanneer water spreekt
lost licht op
of zei ik...
prefab brein
geloof
jezelf
durf vragen
kijk angst voorbij
zichzelf missend
het beeld vervloekt
gebroken glas, boeien,
eenzaamheid
iemand
kent m'n
naam
los het lichaam
los de ziel
in welkome scherven
niet meer dan conditionering,
isolatie,
bracht kennis,
wordt vriend, zoals
geweten
straten geheiligd
in lonkend licht
- nog niet -
wanneer water spreekt
lost licht op
of zei ik...
prefab brein
geloof
jezelf
durf vragen
kijk angst voorbij
zichzelf missend
het beeld vervloekt
gebroken glas, boeien,
eenzaamheid
iemand
kent m'n
naam
Reacties op dit gedicht
| Marianne T: | Vrijdag, oktober 28, 2005 16:31 |
| dank je. ;) | |
| Don Gallo: | Vrijdag, oktober 28, 2005 16:21 |
| wow, strak hoor. heerlijk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marianne T | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||