accepteren
daar lig ik dan weer te huilen
alleen maar om hem te schuilen
maar waarom hij geeft toch niet om mij
want ik hoorde heus wel wat hij zij
je ging hele even weg
je had het even overlegt
want ik ben toch zon teringwijf
ik weet niet of ik hier nog wel blijf
waarom wil jij me niet accepteren zoals ik wil zijn
het doet me gewoon zoveel pijn
het is veelste veel
en hoe hard ik ook schreeuw
je zult me tohg nooit accepteren zoals ik ben
je doet net alsof je mij niet kent
alleen maar om hem te schuilen
maar waarom hij geeft toch niet om mij
want ik hoorde heus wel wat hij zij
je ging hele even weg
je had het even overlegt
want ik ben toch zon teringwijf
ik weet niet of ik hier nog wel blijf
waarom wil jij me niet accepteren zoals ik wil zijn
het doet me gewoon zoveel pijn
het is veelste veel
en hoe hard ik ook schreeuw
je zult me tohg nooit accepteren zoals ik ben
je doet net alsof je mij niet kent
Reacties op dit gedicht
| vivika: | Maandag, oktober 31, 2005 09:10 |
| auw zo pijnlijk neergezet. mooi gedaan liefs bedankt voor je lieve reactie |
|
| moongirl1982: | Zondag, oktober 30, 2005 09:20 |
| voelbaar verdriet en ik wens je de kracht om de juiste keuze te kunnen maken, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: chantal di-rect | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||