emoties losgeslagen als een boot
verankerd in de deining van de dag
losgerukt in een vloedgolf
misverstanden,we kennen ze wel
liefde in een haat -liefde relatie
niet ziende, soms erg groot
klein in vorm ,maar een groot struikelblok
onhoorbaar,maar o zo voelbaar
waarom steeds die laagtes
als hoogtes zoveel mooier kunnen zijn
de deur stond op een kier
maar een vloedgolf deed hem sluiten
een hardgelag om steeds
boven ravijnen te zweven
op weg naar de volgende golf waar
de schuimende kruin steeds hoger werd
© Klaes 29-10-05
Lia : | Zaterdag, oktober 29, 2005 22:00 |
prachtig gedicht van je.. groetjes, Lia |
|
hiljaa: | Zaterdag, oktober 29, 2005 20:47 |
en nog ziekjes! ??? mooi grdicht! knufliefs--hiljaa-- |
|
fredie: | Zaterdag, oktober 29, 2005 18:11 |
ja de waarhied toch?? Love Fredie | |
Mathilde: | Zaterdag, oktober 29, 2005 17:49 |
nou zit ik hier toch met mijn mond vol tanden... deze hakt erin! zo raak geschreven! liefs, mathilde |
|
ILse Bruintjes: | Zaterdag, oktober 29, 2005 17:27 |
heel mooi gedicht liefs mij;-] |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2005 | ||
Thema's: |