save me from the dark
Als ik in de spiegel kijk
Zie ik een grote grijze vlek
Iets wat ik het liefste weg wens
Omdat het iedereen pijn doet
Met zwarte lippenstift
Staat het op de spiegel geschreven
SAVE ME FROM THE DARK
Maar dat kan niemand
Alleen het mes
Dat me glinsterend aankijkt
Ik denk aan m’n vrienden
De mensen die om me geven
Spiegels liegen niet, maar vrienden ook niet
Ik kijk nog één keer
Draai me om en loop weg
Het mes blijft liggen
Misschien dat ik de volgende keer wel het lef heb
Zie ik een grote grijze vlek
Iets wat ik het liefste weg wens
Omdat het iedereen pijn doet
Met zwarte lippenstift
Staat het op de spiegel geschreven
SAVE ME FROM THE DARK
Maar dat kan niemand
Alleen het mes
Dat me glinsterend aankijkt
Ik denk aan m’n vrienden
De mensen die om me geven
Spiegels liegen niet, maar vrienden ook niet
Ik kijk nog één keer
Draai me om en loop weg
Het mes blijft liggen
Misschien dat ik de volgende keer wel het lef heb
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zondag, oktober 30, 2005 17:13 |
| Nee toch niet doen, hopelijk komt er geen volgende keer en als het dan toch komt probeer om er van weg te vluchten zoals je al deed! Liefs en sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jane | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||