Mijn duister zonder plek
Mijn duister zonder plek
wakker dromen
zacht sluimerend
de realiteit verlaten
mystieke koers naar nergens land
laat me maar
het is oke
ik hoef geen hand
het gaat wel goed
zeg maar niet
dat je tranen ziet
vraag maar niet
wat de reden is
heus er is niks
voel me prima
veel sterker
dan ooit te voren
je leest het liegen
in de spiegels van mijn ziel
dan ken je me te goed
misschien ben je dan een echte vriend
hou me dan maar even vast
sla je armen om me heen
ja sorry
vannacht lukt het even niet alleen
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Donderdag, november 03, 2005 11:41 |
| Knuffie Nini | |
| hiljaa: | Donderdag, november 03, 2005 09:27 |
| een warme knufliefs--hiljaa-- | |
| keiko: | Donderdag, november 03, 2005 08:15 |
| je vrienden zullen je vast en zeker willen helpen en je even vast willen houden.. liefs keiko.. |
|
| remie: | Donderdag, november 03, 2005 07:54 |
| bij mij ook niet....liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2005 | ||
| Thema's: | ||