woordencarpool
Je zou me links laten liggen
jij woordjes in mijn hoofd
je had me nu een poosje
kalmte en rust belooft
Je zou me niet meer inhalen
want de tijd zou rustig verlopen
maar met die rot car van jou
kwam je weer achter me aangeslopen
Geeft gas en met een noodvaart
passeer je rechts aan me voorbij
weet je wel wat je met me doet
laat me toch gedachtevrij
Woorden manoeuvreren naar de carpool
waar ik op mijn mede passagier wacht
en vraag met horten en stoten
of hij een oplossing heeft bedacht
Ik kan niet anders dan hier parkeren
moet met die zorgen om leren gaan
anders blijf ik in dit leven
voorgoed en stilletjes alleen staan
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Vrijdag, november 04, 2005 20:52 |
| Mooi gedicht!! jan |
|
| Black Lord: | Vrijdag, november 04, 2005 17:05 |
| sla in gedachten troost armpjes om je heen pas je goed op je zelf warme knuf wim |
|
| kriekske: | Vrijdag, november 04, 2005 13:13 |
| prachtig verwoord... liefs |
|
| m@rcel: | Vrijdag, november 04, 2005 13:07 |
| heel mooi dikke knuff m@rcel |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 04, 2005 12:53 |
| Owww...kús....liefsliefs, switi lobi | |
| Lia : | Vrijdag, november 04, 2005 11:34 |
| knuffie.... Lia |
|
| Elze: | Vrijdag, november 04, 2005 11:17 |
| wauw..best voelend wat jij bedoeld laifs... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
| Thema's: | ||