Untitled
in een hoekje ineengedoken
wil niet meer opstaan
hoor het rond mij spoken
nee ik raak dat mes niet meer aan !
maar in het diepste van mijn hart
door tranen heen word ik bang
ze hebben alle macht
ware stilte is wat ik verlang
wil niet meer opstaan
hoor het rond mij spoken
nee ik raak dat mes niet meer aan !
maar in het diepste van mijn hart
door tranen heen word ik bang
ze hebben alle macht
ware stilte is wat ik verlang
Reacties op dit gedicht
| Yakkiba: | Dinsdag, december 13, 2005 22:00 |
| euhmmm.... het is echt prachtig dit gedicht... ik hoop zo dat het ook fictie is. | |
| *no one*: | Vrijdag, november 04, 2005 16:59 |
| Probeer je angst te overwinnen, al lijkt dat onmogelijk.. maar het kan, en ik weet cker dat jij het ook kan =) zet door en laat het mes liggen.. je kan het!! Sterkte *hug* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *tear* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
| Thema's: | ||