weer mis
het gaat weer de verkeerde kant op
en ik wil dat het stopt
ik kan het niet nog een keer
het lukt nu echt niet meer
de drang is weer terug
en van binnen ben ik alweer stuk
het mes komt wel weer
en het blijft komen keer op keer
en weet dat het mij spijt
maar moet het op een manier kwijt
ik weet dat dit niet de oplossing is
maar nu gaat het gewoon weer giga mis
en niemand die het merkt
die me voor het mes beschermt
dus komt de kras
omdat ik het gevecht op gaf
en ik wil dat het stopt
ik kan het niet nog een keer
het lukt nu echt niet meer
de drang is weer terug
en van binnen ben ik alweer stuk
het mes komt wel weer
en het blijft komen keer op keer
en weet dat het mij spijt
maar moet het op een manier kwijt
ik weet dat dit niet de oplossing is
maar nu gaat het gewoon weer giga mis
en niemand die het merkt
die me voor het mes beschermt
dus komt de kras
omdat ik het gevecht op gaf
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, november 07, 2005 16:22 |
| Niemand kan jou voor 'het mes' beschermen omdat jij zelf altijd moet beslissen, de beslissingen neemt. En zolang als jij geen (professionele) hulp aanvaardt ... Droef pijnvol verwoord. Liefs, sunset |
|
| *jessica*: | Maandag, november 07, 2005 16:00 |
| meid.. doe het alsjeblieft niet... later heb je er spijt van... en dan zie je het steeds maar weer... liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: leeuwtjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2005 | ||
| Thema's: | ||