De sneeuw van New York....
Ik zie je in het licht van de nachtDe zon zakt langzaam, we praten zachtDe hele nacht hebben we gepraatIk kan niet meer, je moet gaan, het is laat Je bent altijd zo n goede vriend geweest voor mijWat er ook gebeurde, jij bleef aan mijn zijWanneer je verloren loopt in de sneeuw van New York Verhef je hart en denk aan mij Er zijn er die falen, er zijn er die vallenEr zijn er die nooit winnenEr zijn er ook die vechten voor de dingen die ze gelovenMensen zoals jij en ik, gewoon beginnen In mijn droom wandelden we naar de kustVoetstappen achterlatend bij de zeeEn toen er juist 1 paar voetstappen te zien warenDroeg jij me in je armen met je mee Je bent altijd zo n goede vriend geweest voor mijWat er ook gebeurde, jij bleef aan mijn zijWanneer je verloren loopt in de sneeuw van New York Verhef je hart en denk aan mij Wanneer je verloren loopt in de sneeuw van New York Verhef je hart en denk aan mijVerhef je hart en denk aan mij
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Woensdag, november 09, 2005 00:30 |
| Mooi Cora, de herhaling maakt het voor mij zo`n bijzonder dicht. Heel graag gelezen. liefs en slaap lekker. H.J. |
|
| Mathilde: | Dinsdag, november 08, 2005 21:01 |
| ben al een paar keer wezen lezen en telkens grijpt dit gedicht me meer... liefs, mathilde |
|
| Elze: | Dinsdag, november 08, 2005 19:23 |
| wauw,,geweldig laifs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2005 | ||
| Thema's: | ||