Feesten ... een pijn ...
Feesten als de beesten.
Kan ontzettend leuk zijn.
Maar veroorzaakt soms ook veel pijn.
Hoe kan dat, vraag je je misschien af.
We scheid eens het koren van het kaf.
Niet alles is steeds rozegeur en maneschijn.
Tussen de vreugde zal er steeds verdriet zijn.
Ik heb net gezongen, gedanst en gefeest.
Maar vraag me niet hoe het echt is geweest.
Want binnenin was het totaal omgekeerd.
Uiterlijk heb ik het geweerd.
Op een trouwfeest kan je moeilijk jezelf zijn.
Als je binnenin vergaat van de pijn.
Neen ik heb helemaal geen kwaal.
Het is mijn "ik" die spreekt in eigen taal.
De taal van kwelling en verdriet.
Die buiten hier niemand ziet.
Kan ontzettend leuk zijn.
Maar veroorzaakt soms ook veel pijn.
Hoe kan dat, vraag je je misschien af.
We scheid eens het koren van het kaf.
Niet alles is steeds rozegeur en maneschijn.
Tussen de vreugde zal er steeds verdriet zijn.
Ik heb net gezongen, gedanst en gefeest.
Maar vraag me niet hoe het echt is geweest.
Want binnenin was het totaal omgekeerd.
Uiterlijk heb ik het geweerd.
Op een trouwfeest kan je moeilijk jezelf zijn.
Als je binnenin vergaat van de pijn.
Neen ik heb helemaal geen kwaal.
Het is mijn "ik" die spreekt in eigen taal.
De taal van kwelling en verdriet.
Die buiten hier niemand ziet.
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Zondag, oktober 14, 2001 15:03 |
| Kwel jezelf dan toch niet zo Wim, alle pijn zit in jou hoofd, het is aan jou, je denken te wijzigen ! veel liefs, Sheen |
|
| vangheluwe linda: | Zondag, oktober 14, 2001 11:55 |
| zolang je hier jezelf bent,komt het wel goed.en dan kan je er stilletjes mee naar buiten komen.liefs linda | |
| CJ: | Zondag, oktober 14, 2001 09:37 |
| Je hebt al een kleine nuancering aangebracht zie ik! Die BUITEN HIER niemand ziet..... Sterkte lieverd, dikke knuffel Judith |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||