Verstopt
Op de klok zag ik reeds
Dat mijn tijd is vergaan
Tussen duizenden mensen
Geen plek meer om te staan
Achtervolgd door mijn dromen
In een slapeloze nacht
Met de kwelling en angst
Die het duister mij bracht
Verstop ik mij in stilte
Wachtend op mijn lot
En terwijl ik mij verscholen houdt
Valt alles kapot
Kruip ik in mijn hoekje
Om in stilte weg te gaan
Tot de slaap mij overvalt
Of tot ik niet meer op kan staan
Dat mijn tijd is vergaan
Tussen duizenden mensen
Geen plek meer om te staan
Achtervolgd door mijn dromen
In een slapeloze nacht
Met de kwelling en angst
Die het duister mij bracht
Verstop ik mij in stilte
Wachtend op mijn lot
En terwijl ik mij verscholen houdt
Valt alles kapot
Kruip ik in mijn hoekje
Om in stilte weg te gaan
Tot de slaap mij overvalt
Of tot ik niet meer op kan staan
Reacties op dit gedicht
| Pinkgirl: | Zondag, januari 06, 2008 18:53 |
| mooi gedicht!!!! wel zielig... maar mooi ;) | |
| hiljaa: | Zondag, november 13, 2005 08:38 |
| droefmooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
| switi lobi: | Zondag, november 13, 2005 00:43 |
| Voelbare angst hier in beschreven......liefsliefs, slaap lekker....switi lobi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Echo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2005 | ||
| Thema's: | ||