In de stilte van de nacht
In de stilte van de nacht
komen de gedachten weer
over het leven van weleer
zo naief en onbezonnen
met potentieel zo onontgonnen
als ik je aankijk
weet ik waarvoor ik leef
en liefde geef
jij als kind
bent zo onbevangen
als een frisse lentewind
jouw liefde verwarmt mijn gemoed
en ik schonk jou mijn liefde voorgoed
zolang jij en ik
positief met elkaar omgaan
kan er niets verkeerd gaan
ik wens je een lang en gelukkig leven mijn kind
waarin je veel liefde aan anderen mag blijven geven
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Woensdag, november 16, 2005 08:48 |
| Wat lief! :) Prachtig! *dikke knuffel* |
|
| Cheeke: | Maandag, november 14, 2005 14:36 |
| Mooi, integer geschreven. Liefs, Cheeke |
|
| fredie: | Maandag, november 14, 2005 13:26 |
| liefdevol voor een kind, prachtig Love Fredie |
|
| m@rcel: | Maandag, november 14, 2005 12:55 |
| heel mooi liefdevol Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2005 | ||
| Thema's: | ||