wees maar niet bang mijn kind
wees maar niet bang mijn kind
als straks het doek nedervalt
over je jonge leven mijn kind
met zoveel dromen nog getint
wij zullen je missen
met je glimlach en je traan
jij hebt goed geleefd mijn kind
een voorbeeld voor ons allemaal
morgen zul je er niet meer zijn
je zal een straal zijn van de zon
lach nu maar en speel mijn kind
aan die overkant vind je wel een vriend
als straks het doek nedervalt
over je jonge leven mijn kind
met zoveel dromen nog getint
wij zullen je missen
met je glimlach en je traan
jij hebt goed geleefd mijn kind
een voorbeeld voor ons allemaal
morgen zul je er niet meer zijn
je zal een straal zijn van de zon
lach nu maar en speel mijn kind
aan die overkant vind je wel een vriend
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, november 15, 2005 19:19 |
| Dit is integer droef, teder delend verwoord. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 15, 2005 13:02 |
| En zal liefdevol warm licht op jou stralen.....liefsliefs, switi lobi | |
| manik: | Dinsdag, november 15, 2005 08:25 |
| een engel niets voor niets we leren vaak van moeilijke tijden maar in droefheid is ook vreugde en kracht wat is afscheid nemen pijnlijk maar geliefden zijn bij ons want liefde is niet vergankelijk liefs hennie |
|
| arie.v.d.zalm: | Dinsdag, november 15, 2005 08:23 |
| prachtig geschreven moin moin arie |
|
| poky: | Dinsdag, november 15, 2005 07:22 |
| ontzettend droevig een kippenvel gedicht,wel heel mooi neergezet,poky | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vandewalle Patrick | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2005 | ||
| Thema's: | ||