Liet je maar gaan...
Ik dacht dat ik jou kon vertrouwen
en met jou een leven kon opbouwen...
Ik moet nog veel leren
en me rug niet keren.
Ik zie je zo voor me staan
en ik liet je zomaar gaan...
Ik kijk alleen maar naar je ogen
en ik ken het maar niet geloven.
Als ik maar aan jou denk
dan was je echt een geschenk...
Maar ik liet je gaan
en liet je daar maar staan...
zo uit me hart en ziel...
Wat Ben Ik Toch Een Debiel.
en met jou een leven kon opbouwen...
Ik moet nog veel leren
en me rug niet keren.
Ik zie je zo voor me staan
en ik liet je zomaar gaan...
Ik kijk alleen maar naar je ogen
en ik ken het maar niet geloven.
Als ik maar aan jou denk
dan was je echt een geschenk...
Maar ik liet je gaan
en liet je daar maar staan...
zo uit me hart en ziel...
Wat Ben Ik Toch Een Debiel.
Reacties op dit gedicht
| Love_You: | Woensdag, november 16, 2005 21:17 |
| jaa vind het zelf ook een mooie...en dr komen maar steeds meer bij... | |
| Roxz: | Dinsdag, november 15, 2005 22:00 |
| nou een troost je bent geen debiell.... I love this one... I really do... mooi verwoord...en ja...jij vindt snel weer wat je nu voelt...:) bij iemand die hetzelfde voor jouw voelt:P Greets Roxz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Love_You | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2005 | ||
| Thema's: | ||