Bij het overkomen daarvan
Bij het overkomen daarvan ik was alleen, zo alleen met mezelfen dacht zelfs aan andermans liefde nietik had haar immers dicht bij meen bakende af, mijn eigen grensgebied de vogels kwetterden een luststil geluk ging naar het scheen- bij het overkomen daarvan -al luisterend door me heen voelend de wereld wat ze moest zijnen bij de eerste zonnestralen- gebod op gebod bestond er niet -gingen mijn smekende verhalen druppels dauw dropen van vroege takkentoneelstuk of een aanschouwend levenswerk?voor even ineengestrengeld volgen zij elkaarde schittering verdampt naar ik merk willem
Reacties op dit gedicht
| Elze: | Vrijdag, november 18, 2005 18:17 |
| prachtig,,heerlijk gedicht laifs.. |
|
| Cora (zij): | Vrijdag, november 18, 2005 13:00 |
| Bijzonder mooi! Fijne zonnige dag toegewenst ;-) |
|
| Annemieke van der Ven: | Donderdag, november 17, 2005 22:12 |
| Schitterend met die prachtige foto's er telkens bij Liefs Annemieke |
|
| MayadeBij*: | Donderdag, november 17, 2005 21:57 |
| Mahayana :) Love, kus. | |
| Sunflower Ria: | Donderdag, november 17, 2005 21:47 |
| In de stilte van hart en ziel jezelf terug zien zo puur zo een mens met de natuur liefs en knuffelkusxx en warme bloemenomarming SunflowerRia |
|
| Lia : | Donderdag, november 17, 2005 21:44 |
| schitterend gedicht... groetjes, LIa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2005 | ||
| Thema's: | ||